Πολλοί γονείς νιώθουν πως επιπλέουν, άλλοι πνίγονται, λίγοι αισθάνονται άνετα με το κολύμπι.

Άργησα να καταλάβω τι σημαίνει να είσαι γονιός.

Είσαι αυτός που ψάχνει συνεχώς ένα σωσίβιο.

Ποιες λέξεις να πω, ποιες πράξεις να μου δικαιολογήσω, μην πληγώσω, τι παιδί θα μεγαλώσω, σε τι κόσμο, με τι τρόπο, μόνο εγώ ξέρω τι περνάω, πόσες θυσίες και πόσα σωσίβια γύρεψα.

Στο κάτω κάτω δεν φταίμε εμείς που δεν γεννηθήκαμε έτοιμοι, ούτε οι γονείς μας που δεν μας προετοίμασαν.

Κι αυτοί από ένα «πέσε και κολύμπα» προήλθαν.

Έλα λοιπόν, δώσε μου το χέρι, κι εσύ, παιδί, κι εσύ, μεγάλο παιδί, έλα να ψηλώσουμε μαζί.